Als men vraagt wat mijn favoriete games van deze generatie zijn, dan grijp ik zonder nadenken naar Mass Effect en Batman. Met Arkham Asylum en het vorig jaar gereleasde Arkham City bracht Rocksteady de Caped Crusader op ongekende wijze in de wereld van de videogames en met Harley Quinn's Revenge krijgen we nog meer van de Britse ontwikkelaar Rocksteady.

Arkham Asylum kreeg een dikverdiende 94 op Gamed en de opvolger beloonde ik met een twee tienden meer: een 96. Terugkijkend op het eerste avontuur is het opvallend, gezien het grote succes, dat er geen echte DLC is uitgekomen. Met Arkham City is men hier een stuk vooruitstrevender mee, maar helaas beperkte het zich tot nog toe enkel tot extra challenges maps, waar je met o.a. Robin en Nightwing los kon gaan. Vermakelijk, maar waar de meeste fans echt naar uitkijken is een extra hoofdstuk in het verhaal, een verdieping, nieuwe gameplay foefjes en nog meer Arkham City. Rocksteady beloofde beterschap en brengt ons nu Harley Quinn’s Revenge, een hoofdstuk dat zich afspeelt na het einde van Arkham City.


Zonder teveel over het verhaal uit de originele game te vertellen kunnen we wel stellen dat Harley genoeg redenen heeft om wraak te willen nemen op Batman. Helaas gaat het verhaal in deze uitbreiding nergens echt de diepte in en blijft het bij dit simpele motief. De algemene toon is meer duister, maar toen de aftiteling voorbij rolde kon ik een gevoel van teleurstelling niet onderdrukken; waar zijn de verrassingen? Was dit alles? Zowel Arkham Asylum en met name Arkham City hadden een paar leuke plotwendingen en cameo’s, maar niets van dit in deze DLC en dat is een gemiste kans. Tevens is Harley Quinn een uitgekauwd karakter, de minste van de badguys uit de twee titels en al veel teveel in beeld gekomen. Het was interessanter geweest om wat meer te zien van Two-Face, Husk of misschien Scarecrow.

De DLC speelt zich volledig af in en rondom de Steelmill Factory welke we kennen uit Arkham City. Het is niet mogelijk om de hele stad te bekijken, maar op zich is dat geen ramp, daar je dat in de volledige game al vaak genoeg hebt gedaan. Wat wel jammer is, is het feit dat er amper wat te doen is buiten het lineaire verhaal. Geen Riddler trophies, puzzeltjes, geheimen of iets dergelijks. Op een dertigtal nieuw geplaatste ballonnen na is dat wel erg mager vergeleken met wat we gewend zijn. Ook de structuur van de game is wel heel standaard: er zit welgeteld één crimescene in, een stukje speuren in het afgesloten stukje stad, een paar keer sluipen en een tweetal grote gevechten. Zelfs een echt baasgevecht ontbreekt. Het enige ‘vernieuwende’ is dat je nu ook stukken met Robin speelt, maar voor mensen die, net zoals ik, de Robin DLC al hebben gespeeld is dit ook niets nieuws onder de zon. Gelukkig zien we wel enkele nieuwe ruimtes in de Steelmill, waardoor je niet alleen maar met het gevoel blijft zitten dat je aan het herkauwen bent, maar het is aan het eind van de rit niet genoeg.


Arkham City was fantastisch en die basis zien we ook in deze DLC. Het ziet er schitterend uit, het vechten is nog steeds een verademing en de voice-acting is uitstekend. Heb je genoten van het hoofdverhaal en wil je meer, dan krijg je dat met Harley Quinns Revenge. Maar het is dan ook echt alleen meer, meer van hetzelfde en enige vorm van verdieping of vernieuwing ontbreekt en dat is best wel zonde. Tel daarbij op dat je met 2, maximaal 3 uurtjes ook wel door deze uitbreiding heen bent en je kunt er terecht je vraagtekens bij zetten of dit nu je 10 euro waard was. Als onderdeel van de Game of the Year Edition, inclusief alle andere content zeg ik: halen! Maar als los onderdeel is deze DLC te hoog geprijsd in vergelijking met wat je er voor krijgt.