Na het enorme succes van SOCOMII: U.S. Navy SEALs is de ontwikkelaar van deze reeks, Zipper Interactive, aan de slag gegaan met nog eens 2 SOCOM-spellen. De eerste is SOCOMIII: U.S. Navy SEALs. De tweede is SOCOM: U.S. Navy SEALs Fireteam Bravo voor de PlayStation Portable.
De spellen uit deze reeks hebben nog altijd bekend gestaan om een zeer goede online optie. Je kon namelijk met zowel SOCOMI als SOCOMII online het spel spelen. Offline was het spel ook goed te pruimen; hoewel de AI van je teamgenoten bedroevend laag was, waren de missies toch gevarieerd en leuk om te doen. Het meest aparte aan deze spellen was echter dat je door middel van je headset commando's kon geven. Wanneer je offline bezig was, praatte je tegen de computergestuurde teamgenoten. Door middel van korte commando's, zoals "Hold Fire" en "Follow me," deden je teamgenoten wat jij wilde. Online kon je praten met andere mensen, zodat het een gezellig praatpartijtje werd.
SOCOM: U.S. Navy SEALs Fireteam Bravo is echter anders. Hoewel het overduidelijk een SOCOM-game is, zijn er toch enkele aanpassingen. Ten eerste heb je offline niet 3 teamgenoten maar slechts één teamgenoot. Met deze teamgenoot zal je 14 verschillende missies moeten voltooien. Deze missies vinden plaats op 4 verschillende locaties. Onder andere Chili wordt bezocht door deze Navy SEALs. Zoals je gewend bent van SOCOM, staan er zeer veel wapens tot je beschikking. Je hebt nog altijd de handpistool met geluidsdemper, maar ook het zwaardere geschut, zoals een M4AISD, zal niet ontbreken. Deze wapens zal je echter hard nodig hebben bij je missies.
De missies zijn behoorlijk gevarieerd. Soms heb je een missie waarbij je naar enkele krijgsgevangenen zal gaan, je ze moet bevrijden en vervolgens moet wegbrengen naar de helikopter. Je hebt echter ook missies waarbij je moet opletten dat je niet te vaak ontdekt wordt door de vijand. Mocht je dan toch ontdekt worden, dan rest er niets anders dan een schietpartij. Door middel van een handig autolock-systeem is de besturing goed aangepast voor de PlayStation Portable, die immers niet twee analoge sticks heeft zoals de controller van de PlayStation 2.
|
