Met de iPhone en iPod Touch maakte Apple respectievelijk een multimedia mobiel en een multimedia muziekspeler. Echter, allebei de toestellen bezitten ook toegang tot een grote App Store waarin tot nu toe 35.000 programma's te downloaden zijn. Tussen al die programma's kan je ook games vinden waarvan wij er tweewekelijks een paar onder de loep nemen.

Rummikub, wat een heerlijk spelletje is dat toch. Op vakantie of in de achtertuin, overal is het een mooi tijdverdrijf. Of eigenlijk was, voor mij in ieder geval. Na het spel een aantal jaren niet meer aangeraakt te hebben, ging de doos vol met genummerde steentjes (en ook de versie met letters!) naar de rommelmarkt. Daar gingen mooie herinneringen... Maar toen stond daar ineens Rummikub van Games Factory Online in de App Store. Voor vier euro kon ik misschien die herinneringen terughalen, dus waarom niet?

Voor mensen die niet weten wat Rummikub is (foei!), een korte uitleg. Elke speler krijgt een bepaald aantal steentjes aan het begin van het spel, met daarop een nummer in één van de vier kleuren rood, geel, blauw of zwart. De cijfers lopen van één tot dertien. Nu is het de bedoeling dat jij al die steentjes wegspeelt. Dat kun je doen door een drie- of viertal van dezelfde cijfers in een rijtje te leggen, of door een aantal cijfers van groot naar klein neer te leggen (minstens drie). Die steentjes worden dan op het speelveld gelegd, en vanaf dat moment kunnen andere spelers ook jouw steentjes gebruiken. Er zit echter één voorwaarde aan vast: er moeten altijd minstens drie steentjes in een rijtje blijven liggen. Stel dat je tegenstander jouw rode zeven nodig heeft die jij neergelegd hebt, dan zou hij die zomaar kunnen pakken als er al vier zevens liggen. Als dat niet het geval is, moet hij die andere twee zevens ook nog ergens kwijt. En dat is het leuke aan Rummikub: het hele speelveld kan gemanipuleerd worden. In de game zelf wordt dit alles goed uitgelegd.


Rummikub voor de iPhone en iPod Touch weet dit allemaal zeer goed te simuleren. Je krijgt ook weer een bepaald aantal steentjes voor je neus, en dan moet je ze maar weer kwijtraken. Het neerleggen van steentjes werkt allemaal zeer solide, en binnen de kortste keren speelt Rummikub op de iPhone bijna net zo goed als in het echt. Je hebt steeds één minuut om na te denken over je zet(ten). Dat lijkt misschien veel, maar dat is het zeker niet wanneer het speelveld vol ligt met steentjes. Gelukkig is er een optie om die denktijd te verlengen naar maximaal vijf minuten.

De presentatie van Rummikub is weinig bijzonder, maar het overzicht weet er (bijna) altijd te zijn. Muziek is er niet, maar het gekletter van de steentjes klinkt gewoon zo lekker dat dat al gauw geen gemis is. En anders kun je nog altijd naar je eigen muziek luisteren. Dan kun je zelf de muziek kiezen die jou het meest geschikt lijkt. Opties in Rummikub zijn erg beperkt: je kunt tegen drie computer gestuurde tegenstanders spelen in drie niveaus, en daar houdt het alweer mee op. Hierdoor valt al gauw het grootste gemis van deze game op: er is geen multiplayer.


Rummikub is bedoeld om samen te spelen met vrienden, en laat je dat nou net niet kunnen in deze versie van Rummikub. Op langere termijn kan dat nogal een probleem vormen: de computer kan namelijk behoorlijk irritant zijn. Niet alleen zijn ze buitenaards goed op het hoogste niveau, ook weten ze je het leven zuur te maken met verschillende zetten van hun. Zo wil het nogal is voorkomen dat een tegenstander het hele speelveld op zijn kop gooit. Op zich geen groot probleem – dit zou ook zomaar kunnen gebeuren wanneer je met het originele spel speelt. Jammer genoeg gaan deze herinrichtingen van het speelveld zo snel, dat je het niet bijhoudt zodat je al gelijk het overzicht kwijt bent. Dat is erg jammer, zeker als je net een meesterplan uitgedacht had.

Verder ben ik van mening dat de moeilijkheidsgraden (easy, normal, hard) nogal flauw zijn. Sowieso is Rummikub geen spel waar je goed in kunt worden, veel hangt namelijk af van geluk (en wat inzicht). Zo zit het dus in deze Rummikub: de easy AI heeft bijna geen geluk, normal heeft 'normaal' gelijk, perfect om tegen te spelen en hard heeft weer te veel geluk, het biedt dus geen leuke uitdaging. Daarom denk ik dat je in zulke spellen waarvan je afhankelijk bent van geluk, het geluk gewoon willekeurig moet zijn. Niemand heeft altijd geluk, en niemand heeft nooit geluk, en zo moet het ook zijn in deze game. Dat geldt spijtig genoeg niet voor de hard AI in deze game zodat het bijna onmogelijk is hem te verslaan.

Toch heb ik weer een goede tijd gehad met Rummikub: het deed me herinneren aan die goede tijden van vroeger toen je nog geen consoles had, waarom je dus maar Rummikub met je vrienden ging spelen. Dat maakt het deze herinnering ook weer zo pijnlijk (ja, ik overdrijf), omdat je nu alleen maar tegen de computer kunt spelen. Maar met de computer kan je je ook al genoeg vermaken hoor. Nu alleen maar hopen dat de ontwikkelaar een multiplayer optie gaat maken. Als dat gebeurt, mag je een hele punt bij de eindscore optellen. Voorlopig moet je het echter zonder doen.