Het originele Theme Park verscheen in 1994 aan het begin van de succesvolle carričre van Peter Molyneux die ons tegenwoordig nog steeds verrast met games als The Movies. Inmiddels mogen we ons klaarmaken voor een Theme Park remake op de DS. Kan de game ons na meer dan tien jaar nog steeds vermaken?

In Theme Park neem je de rol van pretparkdirecteur op je. Je neemt personeel aan, laat populaire attracties bouwen en zorgt ervoor dat de toestromende gasten het naar hun zin hebben en - heel belangrijk - hun geld uitgeven. Op de besturing van deze remake valt niets aan te merken. Met de vierpuntsdruktoets (of met de ABXY knoppen, voor de linkshandigen onder ons) beweeg je het speelveld en de stylus vervangt de muis uit het origineel. Dit laatste is echt heel goed gedaan en voelt natuurlijk aan. Klik op het “wegicoontje” onderaan het scherm en trek een streep over het scherm: voilŕ, je hebt zojuist een straat aangelegd. Het bovenste scherm voorziet je van informatie, een overzicht van je park en een personage dat je (veelal onnodige) tips geeft.



Naast de entreeprijs haal je inkomsten uit diverse kraampjes, zoals een stand waar de gasten kunnen schieten om een prijs te winnen of een hamburgertent. Je moet erop letten dat er voldoende spullen op voorraad zijn, dat je juiste prijzen hanteert en dat de kraampjes op een plek staan waar veel gasten langslopen. Het geld zal binnenstromen als je naast de uitgang van een populaire achtbaan een ballonverkoper en een restaurant plaatst. Een goede balans tussen attracties en kraampjes is dus een vereiste. Heb je dit eenmaal goed voor elkaar, dan deinzen je gasten er niet voor terug om bijvoorbeeld 75 dollar voor een ijsje te betalen. Ook kun je bij de frietkraam ervoor zorgen dat er teveel zout over de patat wordt gegooid, zodat de arme frietliefhebbers gedwongen zijn om de veel te dure cola te kopen bij de frisdrankkraam een eindje verderop. Er zijn meer van zulke trucjes om de zakken van je klanten langzaam maar zeker leeg te kloppen.

Wie dacht dat het beheren van een pretpark niets dan pret en plezier is, zal uiteindelijk van een koude, eh, kermis terugkomen. Zo is het publiek niet snel tevreden te stellen. Ze vinden de straten te vies, hebben honger of dorst, willen allemaal niet te lang wachten voor een attractie en als de prijzen niet te hoog zijn, dan vinden ze die wel te laag. Terwijl je druk bezig bent om alle gasten in hun behoeftes te voorzien, word je zo nu en dan op kantoor geroepen door een leverancier of je personeel. Dit gebeurt onaangekondigd, vaak dwars door een handeling heen, wat behoorlijk irritant kan zijn. In het kantoor zul je onder tijdsdruk moeten onderhandelen over een prijs- of loonstijging door elkaar de handen te schudden bij een zo laag mogelijk percentage. De kosten worden na elke onderhandeling hoger en de prijzen van de kraampjes zullen stijgen, wat je gasten je niet in dank zullen afnemen.



Bovendien moet je geld overhouden om te investeren in het ontwikkelen van onder andere nieuwe attracties en beter personeel. Voor de mensen die nieuw aan het genre zijn, of die simpelweg geen zin hebben in al dat geregel, zijn er makkelijkere moeilijkheidsgraden te kiezen waarin de computer deze taken van je overneemt. Hierdoor is de game geschikt voor zowel de mensen die hun pretpark tot in de kleinste details willen beheren, als voor de mensen die zich alleen willen bezighouden met het inrichten van het park. Dit laatste kan wat ouderwets overkomen, omdat alle gebouwen naar het zuiden gericht zijn; je kunt ze niet draaien. Ook de geluidseffecten en de blokkerige gasten, waarin je de pixels kunt tellen, stammen overduidelijk uit 1994. Toch is het een knappe prestatie dat je park altijd vloeiend in beeld wordt gebracht, ook als het erg druk op het scherm is.

Dan is er ook nog eens een doelstelling te behalen. Dit komt erop neer dat je het park tot een bepaalde waarde moet laten stijgen en een bepaald bedrag op je rekening moet hebben. Nadat je dit doel hebt behaald, kun je je pretpark verkopen en weer opnieuw beginnen op een andere kaart. Hierin schuilt eigenlijk het grootste nadeel van Theme Park. Je zult iedere keer waarschijnlijk dezelfde (immers succesvolle) opbouw gebruiken om je park in te richten en dezelfde populaire attracties kiezen. De maps verschillen wel van elkaar, maar in de weg liggende meren en bomen zijn kosteloos van de kaart te vegen. Wat je nu dus krijgt is dat je in ieder nieuw level een soortgelijk pretpark bouwt wat je eenzelfde spelervaring oplevert. Dit had verholpen kunnen worden door bijvoorbeeld steeds andere, uitdagende opdrachten op te stellen, maar dat zit er dus helaas niet in. Wel krijg je beperkt de beschikking over meer attracties en kraampjes wat nog voor de nodige variatie zorgt.



Theme Park bevat nog wat kleine dingetjes die niet helemaal goed zitten, zoals gasten die om onduidelijke redenen vastzitten ergens in het park, objecten die soms spontaan gaan flikkeren en de veel te kleine pijltjes in het menu waar je op moet drukken om aantallen te verhogen of te verlagen. Maar toch is de game geweldig om te spelen. Het voelt goed om een prachtig pretpark neer te zetten waarin alles goed voor elkaar is en iedereen zich vermaakt. Dit is een van de meest diepgaande handheldgames die ik gespeeld heb en de game heeft nog steeds een bepaalde uitstraling en funwaarde waardoor je - met dit mooie weer natuurlijk buiten - op je gemak door blijft spelen terwijl de tijd aan je neus voorbij vliegt. Net als in 1994.