Column: Moeilijke games zijn schijtgames
Door Rene Groen op 13-02-2007 om 00:04
|
Bron: Gamed
|
Als redacteur van Gamed mag ik in reviews een oordeel ophangen aan de door mij gespeelde games. Slechte games worden op deze manier de grond in geboord en goede games de hemel in geprezen. Vraag is echter: welke van de twee is nu de schijtgame? Het spel dat een één scoort omdat de ontwikkelaar er tijd noch moeite in gestoken heeft, of die goede game die mij veel kostbare tijd gekost heeft?
Terwijl ik een duik neem in mijn eigen geheugen kom ik veel games tegen die ik (uit)gespeeld heb, maar net zo makkelijk in een vroegtijdig stadium opzij gelegd had kunnen hebben. Met name toen ik kleiner was had ik wel eens de neiging om een controller niet te gebruiken om het spel mee door te komen, maar de ramen mee uit het huis te kegelen. Vaak bleef ik rustig, soms ook niet. Het spel ging dan uit, de gordijnen weer open, ik liet horen wat voor indrukwekkend scheldwoordenvocabulaire ik had en haalde nog eens diep adem. Terwijl ik afstand trachtte te doen van het spel, al was het maar door het in ieder geval niet in mijn gedachten nog eens opnieuw te spelen, lukte dit niet. Ik bedacht me waar het fout was gegaan. Had ik een sleutel gemist? Moest ik die vorige kamer nog eens doorzoeken? Had ik toch beter links kunnen gaan in plaats van rechts? Man, wat was het toch eigenlijk een schijtgame!
Hoe grotere hekel ik aan zo’n spel kreeg, hoe meer ik weer verlangde naar het spel om het toch nog eens te proberen. Toch nog even kijken of ik niets over het hoofd had gezien. Toch nog even kijken of ik die eindbaas niet op een andere manier moest benaderen, het liefst zonder weer roemloos ten onder te gaan. Het gevoel dat ik het nog eens moest proberen won het vaak van het ‘pleur die schijtgame de prullenbak in’-gevoel en dus zette ik de TV weer aan, deed de gordijnen weer dicht, ramde het spel weer in de console en vervloekte dat toch wel irritante intromuziekje dat ik eens zo leuk vond. Geconcentreerd liep ik weer door de gangen die ik al zo vaak gepasseerd had, haalde ik dezelfde trucjes uit die de keer ervoor een stuk sneller leken te slagen … en zag ik nu wel wat ik de vorige keer miste. Ineens was het spel geen schijtgame meer, maar had het zijn magie weer hervonden. Het spel dat zojuist nog één van de grootste misbaksels uit de geschiedenis van de videogames was en die een scheldwoordentirade moest verduren leek nu weer het zonnetje dat door een grijs wolkendek heen brak.
Een maand later staat het spel als een pronkstuk in mijn kamer. Iedereen die binnen komt mag er even naar kijken en mijn verhaal aanhoren, aanraken is er absoluut niet bij. Alsof ze op de koffie mogen en een pronkstuk van een paar miljoen mogen aanschouwen. Na een lange tijd van bloed, zweet en tranen, alsmede een sfeer in huis die om te snijden was, was het me gelukt. Het spel was uitgespeeld, binnenstebuiten gekeerd en afgesloten. Het spel dat ik op veel momenten had gezien als het grootste schijtproduct wat een fabrikant op de markt kon brengen, was nu mijn pronkstuk in mijn gamecollectie. Mijn kritische dalen hadden plaatstgemaakt voor indrukwekkend hoge lofzangen. Natuurlijk, de game was altijd mooi, op sommige momenten maakte het zelfs een diepe indruk en van tijd tot tijd was het spel enorm moeilijk, maar als ik erop terug kijk waren het juist die moeilijke momenten die het spel zijn meerwaarde gaven. Lofbetuigingen waren er niet genoeg voor dit spel en ik lachte mensen uit die vast zaten op dat ene stukje die ik natuurlijk in één keer gevonden had. Moeilijk? Man, leer gamen!
Bovenstaand verhaal heeft zich meerdere keren afgespeeld. Of het nu The Legend of Zelda: Ocarina of Time, (waarbij ik langere tijd geen idee had hoe ik Ganendorf moest verslaan) de Monkey Island gamereeks (waarbij ik eigenlijk te klein was om te begrijpen wat ik überhaupt moest doen) of Phantasmagoria (angst overheerste logica) was, altijd kwam er periode waarbij ik de game vervloekte, verafschuwde en simpelweg een schijtgame vond. Achteraf maakte dit gevoel plaats voor diep respect. Respect dat een ontwikkelaar mij zo in een game kon trekken, maar ook respect voor mezelf dat ik tóch had doorgezet en het tóch succesvol af had gesloten. Voor welke games hebben jullie dit soort diep ontzag en vonden jullie het van tijd tot tijd stiekem een schijtgame?
|
|
|
|
|
|
 09:28 Virtua Tennis 3 snapt er de ballen van
 22:13 Kaplan: "Wii online heeft prioriteit"
|
| Reacties (38) |
|
|
Pagina:
1
|
2
|
|
|
Gast (80.61.249.xxx)
op 13-02-2007 om 03:25
|
|
emotioneel gewoon
|
|
|
Gast (85.191.1.xxx)
op 13-02-2007 om 06:51
|
|
een hele goede tekst.
Dit gevoel heb ik ook zo vaak.
Mijn complimenten Rene
|
|
sonytje
op 13-02-2007 om 07:38
[Niv: 11 / Exp: 526]
|
The legend of zelda: TP was men eerste zelda-game, en hier heb ik eigenlik heel feel frutstraties gehad als ik voor de zoveelste keer geen flauw idee meer had welke kant ik op moest in een dungeon. Maar na 60u spelen was ik zeer tevreden het uitgespeeld te hebben. 
|
|
|
Devilly
op 13-02-2007 om 07:43
[Niv: 275 / Exp: 13756]
|
Als het om de moeilijkheidsgraad gaat, is God of War op God Mode toch wel mijn spel. Het deel waar je voor het eerst tegen die cerberus moet vechten en waar je dan uiteindelijk (als je het verkeerd aanpakt), tegen een stuk of 5 van die grote beesten staat te vechten. Man, wat heb ik daar lang over gedaan om dat uit te spelen. Het zelfde heb ik nu trouwens met het tweede deel van de eindbaas. 
Golden Sun vervloekte ik altijd omdat ik niet alle djinn kon vinden. 
Gewijzigd door Devilly op 13-02-2007 om 15:07
|
|
|
Gast (83.82.98.xxx)
op 13-02-2007 om 07:51
|
|
omg ja zel OoT :'( _O_ _O_ wat een gewdige kutgame was dat,, mn beste spel ooit, alleen hij is wel stuk nu,, hoe zou dat nou toch weer komen
|
|
|
ByQs
op 13-02-2007 om 08:15
[Niv: 5 / Exp: 243]
|
|
OoT ik zat door zo vaak vast dat er altijd vriendjes uit de basisschool mij verder gingen helpen.. xD goede oude tijd ik praatte aleen over zelda toen
|
|
|
Gast (80.56.5.xxx)
op 13-02-2007 om 08:37
|
|
megamen 1 t/m 6, geweldig.
|
|
Timo_
op 13-02-2007 om 09:12
[Niv: 41 / Exp: 2060]
|
Nog iemand die Phantasmagoria heeft gespeeld. Had jij ook dat mooie fluwelen doosje met 7 Cd's Rene?
Het moeilijkste en beste spel ooit blijft voor mij Ninja Gaiden. 
|
|
Martijn Steinpatz
op 13-02-2007 om 10:02
[Niv: 25 / Exp: 1231]
|
|
Aaah, Ninja Gaiden Black met die heerlijke kutkatten. ,,Sorry, Martijn, je kan niet wegrollen uit hun airgrab, zelfs al raakt ze je niet eens AAN." Je kon mij regelmatig aan de andere kant van de straat horen vloeken...
|
|
P-Bwoy
op 13-02-2007 om 10:12
[Niv: 26 / Exp: 1299]
|
Ninja Gaiden vond ik echt té moeilijk, maar misschien ben ik wel gewoon slecht. Ik heb het niet uitgespeeld iig...
Leuke collumn, al heb ik dat persoonlijk nooit gehad. Ik raakte nooit echt gefrustreerd als iets niet lukte want ik had altijd wel door dat het aan mij lag en niet aan de game. Als het wel aan de game lag was het slecht design en ging de game gewoon de prullenbak in!
|
|
Roderick
op 13-02-2007 om 10:24
[Niv: 417 / Exp: 20866]
|
Ook ik heb bij Ninja Gaiden het huis bij elkaar gevloekt Maar wat is het een prachtige game
Hele herkenbare column Rene 
|
|
|
Gast (82.173.102.xxx)
op 13-02-2007 om 10:52
|
|
F-Zero GX story mode op very hard, ik heb denk ik wel 2 uur per chapter gespendeerd |( Maar het was de moeite waard ;)
|
|
willem_liu
op 13-02-2007 om 11:39
[Niv: 79 / Exp: 3969]
|
Super Ghouls 'n Ghost. Was toch wel het moeilijkste spel die ik ooit in mijn klauwen heb gehad.
Gewijzigd door willem_liu op 13-02-2007 om 11:39
|
|
LUPUS
op 13-02-2007 om 11:50
[Niv: 81 / Exp: 4043]
|
HALO: COMBAT EVOLVED.
En dan in de single- én multiplayer. De singleplayer had met ingang van de Flood geweldig moeilijke stukken, met ontploffende vijanden waardoor ik keer op keer opnieuw kon beginnen. Maar ik wilde verder en terwijl mijn hart soms in mijn keel klopte, kreeg ik constant een geweldig gevoel bij het spel. De multiplayer net zo: ik ben zó vaak genadeloos afgeschlacht door andere spelers in een splitscreen of System Link-setting, maar in andere potjes pak ik weer winst en is het spel weer fenomenaal. Zó gaaf dat ik de volgende ronde niet meedoe, omdat ik even moet bijkomen van mijn overwinning en goede gevoel. Dat wil ik natuurlijk niet zomaar verspelen.
Bij Ninja Gaiden had ik het ook in mindere mate, bij Beyond Good & Evil ook. De sluipstukjes vond ik bizar moeilijk. Maar Halo is mijn frustratie/ heerlijkheids koning.
Leuke en herkenbare tekst.
|
|
360spin!
op 13-02-2007 om 12:58
[Niv: 63 / Exp: 3149]
|
ninja gaiden black. idd. eerst dacht ik: het gaat lekker nu. en een seconde later ben ik dood. dan werd ik me toch een partij pissig. maar als het dan wel lukt dan krijg je er opeens veel zin in 
|
|
|
Gast (83.118.62.xxx)
op 13-02-2007 om 13:07
|
|
Ik had het met Ikaruga. Mijn Cubecontroller bevat letterlijk meerdere deuken door dat spel, en dikwijls kwam mijn moeder woedend naar beneden om me te wijzen op mijn taalgebruik als ik weer eens afging terwijl ik bijna een highscore had neergezet.
|
|
|
Timo_
op 13-02-2007 om 13:19
[Niv: 41 / Exp: 2060]
|
|
Ikaruga is inderdaad a living hell on earth.
|
|
Nelus
op 13-02-2007 om 13:22
[Niv: 526 / Exp: 26310]
|
God of War op God mode
Ninja Gaiden black
Atlantis series (adventure games, niet Disney)
Gears of War op Insane, mijn maat waar ik mee speel is soms ook dom bezig, maar het is best moeilijk.
Halo series op legendary
DBZ Budokai en Tenkaichi waar sommige personen soms onverslaanbaar waren of dat je net dood ging!
00-Agent niveau bij Goldeneye op de N64, moeilijk maar meesterlijk.
Mijn complimenten aan Rene.
|
|
Tecnomic NL
op 13-02-2007 om 13:35
[Niv: 164 / Exp: 8218]
|
Me says Ninja Gaiden Het spel was echt absurd frustrerend, maar met bloed, zweet en tranen heb ik het spel twee keer weten uit te spelen. Maar het blijft desondanks het een pittige game is, een geweldige game
|
|
|
Devilly
op 13-02-2007 om 15:15
[Niv: 275 / Exp: 13756]
|
Nu ik het Nelus zie zeggen, moet ik ook even Dragonball Z: Budokai 3 (PS2) noemen. Gotver man, wat hebben we daar veel lol mee gehad.
't Was afgelopen zomer toen we met z'n 6'en naar Centerparks gingen. Dus wij van te voren dat spel kopen en toen we daar waren zijn we 's avonds lekker gaan spelen. Nou, het begin was redelijk simpel. Maar toen kwamen mannetjes zoals Cell en we werden afgemaakt! Dus iedereen elkaar uitlachen, totdat iemand eindelijk dat ene character versloeg en de andere 2 respect voor hem hadden. Daarna begin dit weer opnieuw, met de volgende tegenstander...
Oh ja, Jinpachi bij Tekken 5 is ook een aardig tegenstander.
|
|
|
Gast (83.85.243.xxx)
op 13-02-2007 om 16:01
|
|
wat dacht je van lost planet ook fucking moeilijk die eindbazen :( maarja toch goed spel _O_
|
|
|
Gast (82.94.102.xxx)
op 13-02-2007 om 16:02
|
|
ik had het juist vaak anders om. het waren juiste de "te makelijke' games die ik tijdens het gamen vervloekte. er zat geen uitdaging in en de AI zuigde enz. enz. tot dt ik bij het einde was en ik beseefde dat het door deze "makelijkheid" was waardoor het tempo van de game lekker door liep en ik gewoon veel lol had beleeft aan de game zonder dat ik mijn op een punt had verveeld (omdat ik het zelfde stuk 20 keer moest spellen om er langs te komen).
|
|
|
Gast (82.173.115.xxx)
op 13-02-2007 om 16:09
|
|
Killzone Liberation : dat gevecht met die missile-vurende, mitrailleurende, bommendroppende Mech, dat heb ik echt teringvaak geprobeerd. Zeker 7 uur aan gametijd voordat ik die had. Maar ik was zeer zeer voldaan erna. Guerilla for the win. Top game.
|
|
im2
op 13-02-2007 om 17:27
[Niv: 574 / Exp: 28719]
|
Op sommige momenten is gears of war ook frustrerend. Doordat er een heleboel moves voor de A-knop geprogrammeerd zijn gebeurt het soms dat je, in plaats van langs een muur te passeren, rolt en...........vermoord wordt door de sprinkhanen
Gewijzigd door im2 op 13-02-2007 om 17:28
|
|
Cain
op 13-02-2007 om 21:07
[Niv: 147 / Exp: 7344]
|
|
Super Mario Kart, Special Cup 150cc.
Veel gevloek, een kapotte controller en behoorlijk wat beschadigingen op de muur later kwam eindelijk die felbegeerde gouden cup in 'mijn' handen terecht.
Goldeneye, 00-agent.
Weer veel gevloek maar geen kapotte controller gelukkig (die n64 controllers waren met geen mogelijkheid stuk te krijgen, ze vlogen wel eens uit elkaar maar na herassemblage deden ze het weer prachtig). Best wel frusterend eigenlijk dat ik nu altijd door die moeilijkheidsgraad race alsof het een van de makkelijkste modus ooit is, wat een andere controle-setup allemaal niet kan doen.
Perfect Dark, Challenge 30.
Alleen heel veel gevloek, in die dagen smeet ik niet zo vaak meer met controllers maar wat een gevoel als je die ein-de-lijk haalt.
|
|
|
Pagina:
1
|
2
|
|
|
 |
 |
|
| Titel: |
| Column |
|
| Type: |
| Feature |
|
| Releasedatum: |
| Niet |
|
| Ontwikkelaar: |
| Gamed |
|
| Uitgever: |
| Gamed |
|
| Media: |
|
Geen media gevonden
|
|
|
