Stadje bouwen, we lijken er helemaal gek op geworden. Dit kan al jaren in Westerse stijl met de SimCity reeks, die flink wat diepgang heeft gebracht de laatste delen. Houd je meer van het verleden, dan is Caesar altijd een goede keuze geweest, deel vier van deze serie staat alweer op het programma, is Glory of the Roman Empire als voorprogramma de moeite waard?

De nadruk ligt vooral op het woord voorprogramma aangezien de meeste fans van het City Building genre toch meer staan te springen om een nieuw Caesar deel of zelfs de nieuwste game in het genre, CivCity: Rome. Glory of the Roman Empire heeft dan ook geen overvloed aan aandacht gekregen van de media, dit mede dankzij haar kleine uitgever CDV. Van veel praten wordt het eten koud, dus laten we maar snel aan het voorprogramma beginnen.

In Glory of the Roman Empire begin je met één enkel gebouw waar je huizen, industrieën, monumenten en andere belangrijke gebouwen bijplaatst. De game biedt een simpele manier van aanpak: je hebt voedselproductie en productie van andere industrieën zoals klei en kleding nodig om de bevolking tevreden te houden. Aan de andere kant heb je bevolking nodig om deze industrieën werkende te houden. Het bouwen van belangrijke elementen wordt niet door de bewoners gedaan, maar door slaven, die met goud betaald worden. Goud wordt weer verkregen door ontvangen uitgaven van bewoners: zij kopen immers voedsel, kleding en ga zo maar door. Een andere manier om aan goud of andere goederen te komen is door handelsroutes. Gelukkig hoef je je als speler niet heel druk te maken om goud en als het erop aankomt, hoef je je eigenlijk nergens druk om te maken.

Dit komt omdat de systemen van handel, productie en consumptie erg voor de hand liggen. De inwoners hebben van een bepaald goed meer nodig, jij zorgt door middel van gebouwen dat er meer geproduceerd wordt en zo is iedereen weer tevreden. Geen druk om te kijken of dit uitkan met goud, want een beetje stad loopt op dat vlak nagenoeg automatisch. Hierdoor zorg je gewoon voor de gebouwen die nodig zijn en de prestige die de stedelingen willen voor hun huizen en stad. Dit prestigesysteem gaat ook heel simpel door het plaatsen van enkele gebouwen. Waar je wel op moet letten, is de plaatsing van de gebouwen in verband met prestige en de aansluiting van de bewoners op hun werkplek. Naarmate de steden groter worden kan dit chaotisch worden, als je de overvloed aan ruimte niet goed benut. Toch blijft het probleem dat uit een voor de hand liggend doelensysteem, er niet echt een druk of spanning is bij het organiseren van en grote stad.



In Glory of the Roman Empire werk je je door een singleplayercampagne met een dertigtal missies. Aan het begin gaan deze missies echter zeer snel voorbij. Later gaan de steden steeds groter lijken en moet je aan meer zaken denken. Toch denkt voornamelijk de game aan deze zaken en geeft deze door via berichten aan jou als speler. Deze missies verlopen niet alleen in een enkele stad die zich ontwikkelt, er zijn meerdere steden die voorbijkomen en allemaal komen ze met elkaar in verbinding te staan door handelsbetrekkingen, het is dus handig om niet alleen aan de missie zelf te denken, maar ook aan de gevolgen voor de stad die je al eerder zag, maar zeker terug zal komen. De steden zullen uiteindelijk een flinke oppervlakte krijgen, al zullen het niet echt dichtbebouwde, dichtbevolkte mierennesten worden.

Grafisch gezien doet Glory of the Roman Empire het redelijk. De steden zijn kleurrijk te noemen en ook de kleine details zoals de personen die in de stad lopen zien er goed uit als je inzoomt. Enkele moderne grafische snufjes geven het een extra aantrekkelijk tintje. Toch hoeven we niets spectaculairs te verwachten, zeker omdat de grotere gebouwen, die je later in de game zult zien, weinig imposant zijn. Wel een voordeel is dat de game op wat langzamere systemen zeer goed speelbaar blijft, de systeemeisen liggen bijzonder laag. Het geluid bestaat uit ondersteunende muziek, de effecten blijven je op geen enkel vlak bij.



Door de voor de hand liggende aanpak rond de doelen die gesteld worden in de verschillende missies in Glory of the Roman Empire blijft een beetje saaie game over waar het gebrek aan druk en spanning de hoofdrol spelen. Toch is het leuk om te zien dat het ook in het oude Romeinse rijk niet alleen ging om individuele steden en dat er ook gehandeld werd, en dat je dit in deze game zelf met verschillende steden aan elkaar mag koppelen. Het voorprogramma blijkt matig, maar laat gelukkig genoeg aandacht over voor de hoofdact, welke de city builder ook wenst te spelen.