De aankondiging van Mario + Rabbids Kingdom Battle deed nogal wat wenkbrauwen fronzen. Hoe zou een combinatie van Nintendo’s grootste gaming iconen en Ubisoft’s Rabbids in een degelijke game kunnen resulteren? De gameplay demonstraties op de E3 gaven echter goede hoop dat de game meer is dan een simpele cash-in. Na mijn recente speelsessie met deze titel kan ik dat bevestigen en kijk ik ook oprecht uit naar deze absurde vermenging van werelden.

Mario’s Mushroom Kingdom is in de game uiteen gescheurd als gevolg van een mysterieuze vortex, waarmee de Rabbids in dit ooit zo vreedzame land terecht zijn gekomen. Om het koninkrijk te herstellen moeten Mario, Luigi, Princess Peach en Yoshi samenwerken met een viertal Rabbids in een avontuur dat vier verschillende spelwerelden beslaat. De gameplaystijl die hiervoor gehanteerd wordt is die van een tactische RPG, welke zich het best laat vergelijken met de XCOM en Disgaea series. Mario + Rabbids lijkt echter een stuk toegankelijker te zijn in zowel uitstraling als gameplay. In mijn speelsessie kon ik de eerste drie levels uitproberen, welke een goede impressie gaven van wat we dadelijk kunnen verwachten van Mario + Rabbids Kingdom Battle.


Eenmaal de Joy-Con in handen werd ik direct midden in de gameplay geworpen. Deze is tweeledig en bestaat uit exploratie en gevechten, waarvan de verhouding ongeveer 1:2 zal zijn. Tijdens de exploratie bestuur je Tuttorio, een soort stofzuigerachtige robot met een eigen persoonlijkheid. De helden in jouw groep zullen Tuttorio zeer nauwkeurig volgen terwijl je de omgevingen verkent. Zo kun je in de werelden opzoek gaan naar verstopte munten, leuke interacties hebben met de omgeving en zal je puzzels op moeten lossen om je weg te kunnen vervolgen. De interacties die ik had brachten de typerende Rabbid-humor naar voren. Zo zag ik enkele Rabbids luieren aan een rivieroever terwijl de omringende wereld in totale chaos verkeerde, waar Tuttorio op een leuke wijze commentaar op gaf. Het is een vorm van humor die je moet liggen, maar zeker niet op je geforceerd wordt. De puzzel die ik onderweg tegenkwam was er één in de vorm van een doolhof, met muren die enkel zichtbaar werden als je er vlak naast liep. Niet heel uitdagend, maar wel vermakelijk.

De tactische gameplay is waar de game echt interessant wordt. Wanneer je een gebied gemarkeerd met donkere Rabbid vlaggen inloopt, weet je dat daarachter een nieuwe uitdaging op je te wachten staat. De game is turnbased, zodat je de tijd kan nemen om het speelveld te ontdekken en een strategie op te stellen. Je kunt je helden zo eerst rustig positioneren voordat je ervoor kiest om eventueel aan te vallen. Deze positionering is een sleutelelement in de game. Laat je één van je karakters tegen een andere oprennen, dan volgt de mogelijkheid voor een supersprong, waarmee je held verder kan reiken dan eerst mogelijk. In een later level werden buizen als nieuw element toegevoegd, waarmee het strijdveld nog dynamischer werd. De besturing is echter te allen tijde duidelijk, doordat de te gebruiken knoppen continu – op een niet hinderlijke wijze – werden weergeven op het scherm. De helden konden echter maar één soort aanval uitvoeren en combo’s tussen karakters leken (nog) niet mogelijk te zijn. Hopelijk is dit iets dat later in de game zal worden geďntroduceerd.


Wat in ieder geval later in de game wel van belang zal zijn is de Skill Tree, waarmee je per karakter vaardigheden kunt ontwikkelen. In mijn demo stond deze nog op slot, wat het mogelijk maakt dat hierachter talrijke gameplay mogelijkheden verschuild zitten. Wel kon ik met de door mij verzamelde munten een nieuw wapen ontgrendelen, die ik daarna meteen bij Mario kon aanmeten. Deze was extra krachtig en kon dan ook uitstekend ingezet worden in de strijd tegen de vijandelijke Rabbids. In totaal zal de volledige game meer dan 250 unieke wapens bevatten. Daarnaast zal er ook een lokale multiplayermodus aanwezig zijn, maar deze ontbrak helaas in de demo die ik te spelen kreeg. In deze modus zullen in ieder geval verschillende coöperatieve uitdagingen gespeeld kunnen worden op drie verschillende moeilijkheidsgraden. Leuk detail is dat er in deze modus met al één Joy-Con gespeeld kan worden, zodat je onderweg altijd al twee controllers bij je hebt.

Ondanks dat ik eerst erg sceptisch was over Mario + Rabbids Kingdom Battle heeft een speelsessie mij weten te overtuigen van de potentie die achter deze vreemde combinatie schuilgaat. De game oogt vrolijk en draait soepel, maar speelt vooral erg fijn weg. De gameplay is snel aan te leren en daarmee erg toegankelijk. Hopelijk zal deze toegankelijkheid niet overheersen en wordt er later plaats gemaakt voor meer geavanceerde gameplay elementen. Voor nu doe je er in ieder geval goed aan deze collaboratie tussen Nintendo en Ubisoft niet te onderschatten, want ik heb zo het idee dat als de game op 29 augustus uitkomt we nog wel eens goed verrast kunnen gaan worden.